သမီးကို ပစ်မှားပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်တော်က သမီးကို ပိုပြီးအလိုလိုက်ပေးတယ်

ကျွန်တော်နာမည်က တော့ ဦးမျိုးလွင်ပါ အသက်ကတော့ ၅၀ ကျော်ပေါ့ဗျာ….ကျွန်တော်မှာ သားသမီး သုံးယောက်ရှိပါတယ် ။ သမီးက အကြီးဖြစ်ပြီး သားနှစ်ယောက်ကတော့အငယ်တွေဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က ခင်ဗျားရဲ့စာကိုဖတ်ပြီး အတော်သဘောကျမိတယ်ဗျာ ဘာလို့ဆို ကျွန်တော်ရဲ့လက်တွေ့ စိတ်တွေနဲ့တူတာတွေပါတယ်လေ ဒါမို့ခင်ဗျားကိုလာပြောပြတာပါ။ ​ကျွန်တော်လေ ခင်ဗျာစာထဲကလိုဖြစ်ချင်တယ် သမီးအရင်းစောက်ဖုတ်ကိုယက်ချင်တယ် လိုးချင်တယ်လေ… ဗျာ….မလောနဲ့လေ….ကျွန်တော်သေချာပြောပြပေးမှာပေါ့….သမီးစောက်ဖုတ်ယက်ရတာတွေ မရတာတွေနောက်တော့သိလာမှာပေါ့…… ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းသူတစ်ယောက်ရယ် သားသမီးတွေအပေါ် မိဘ မေတ္တာ ချစ်ခြင်းတွေအပြည့်ရှိတဲ့သူတယောက်က ဒီလိုတွေစိတ်တွေဝင်ရတာကို Incest ကို နားမလည်တဲ့သူတွေကိုလဲသိစေချင်တယ် ကိုယ်သမီးအရင်းကိုပြန်လိုးရတာတွေက ဘယ်သူကဒီလိုတော့ဖြစ်ချင်မှာလဲ …..ခတ်တာက စိတ်ဗျာ အဲဒီစိတ်ဆိုတာကြီးကို အနိုင်ယူဖို့ခတ်တာပဲ လူတကိုယ်အကြိုက်တမျိုးပဲလေ မိန်းမအများစုက အများစုလို့ပြောတာနော် အကုန်လုံးကိုမပြောဘူး နှိပ်စက်နေတဲ့ယောက်ကျားတွေကို သိသိရက်နဲ့ မကွာရှင်းနိုင်သလိုပေါ့…..ပြီးတော့အရက်မကောင်းဘူးဆိုတာသိတယ် ဒါပေမယ့် အရက်ကြိုက်သလိုပေါ့ဗျာ ကာမရာဂစိတ်ကပိုဆိုးတယ်လေ ယောက်ကျားလေးတွေအများစုက ၉နှစ် ၁၀နှစ် ရွယ်မှာ ဂွင်းစထုလိုက်ရာကနေ […]

အကို = လရောင်ညို ရေးသူ = လရောင်ညို ————————————————————– ကျွန်တော်ညီမလေးက ကျွန်တော်ကိုချစ်စနိုးနဲ့ကိုကိုလို့ အမြဲခေါ်နေကျဗျ တနေ့တော့ ဖြစ်ပုံကဒီလို လရောင်မေမှ ကိုကိုရေ ကိုကို ညီမလေး ကျောင်းသွားတော့မယ်နော်သိလား အိမ်မှာဂရုစိုက်အုံး မေမေတို့လဲ မေမြို့ သွားတော့ ကြာနေမှာ ဆေးလိပ်တွေလဲမတအားမသောက်နဲ့အုံး အေးပါဟာ ငါသိပါတယ်နင့်စောက်စိကိုရှည်တယ်ဘာဖြစ်နေလဲ ငါဟာငါနင့်ကိုပဲလိုးလိုးနင့်ကိစ္စလား ဟာ လရောင်ညိုနော် နင့်မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ငါအမေနဲ့တိုင်မှာ စတာပါချစ်ညီမလေးကလဲ ကိုကိုက ချစ်လို့စတာစိတ်မဆိုးနဲ့နော်သိလား ညီမလေးနောက်ကိုမကြိုက်ရင်မစတော့ဘူးနော် ပီးတာပဲဒါဆိုငါကျောင်းသွားပီး အွန်းအွန်း ———— ဒါနဲ့ကျွန်တော်ညီမက ပြောလို့သာပြောတာဗျ အသက်၁၉ ဆိုတော့ဗျာ တင်းတင်းရင်းရင်းအပျိုပေါ်ဝင်ကာစပေါ့ဗျာ နို့ကလဲအကြီးကြီး ဖင်ဆိုလဲ လိုးချင်စရာကြီး ကျောင်းက ကောင်တွေကလဲ သူကိုစတယ်ပြောတယ် ကျူပ်တော့အမှန်တိုင်းပြောရ ရင် ကျွန်တော်ညီမလေး ကျွန်တော်ပဲလိုးချင်တယ် အခုတော့ တအိမ်လုံးဘယ်သူမှမရှိတော့ ဂွင်းထုလိုက်အုံးမယ် […]

အင်းစက်၊ကပ်ကိုး၊ပွင့်လင်းရသစာပေ၊အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် #ကပ်ကိုး #ပွင့်လင်းရသ #အင်းစက် #အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် အခန်း (၄)အရွဲ့တိုက်တတ်သောညီမလေး “ဟယ်လို.. ကိုကို… ကိုကိုမူယာ့ဆီ… ဖုန်းဆက်သေးတယ်နော်.. ကိုကိုက… မူယာ့ကိုစိတ်နာပြီး… ဖုန်းမဆက်တော့ဘူး… ထင်နေတာ… “မူယာရယ်… မူယာက… ကိုကို့ရဲ့. တစ်ဦးတည်းသော… ညီမလေးလေ. ကိုကိုအဲ့လောက်… အသည်းမမာပါဘူး… “အဟင့်… ဝမ်းသာလိုက်တာ.. ကိုကိုရာ.မူယာက….ကိုကို..မူယာ့ကို… တစ်သက်လုံး.. မုန်းသွားပြီ… ထင်နေတာ… “မဟုတ်မဟတ်တွေ… လျှောက်မတွေးစမ်းပါနဲ့…. မူယာရယ်… ကိုယ့်ညီမလေးကို.. ကိုကိုက… ဘယ်လိုလုပ်… မုန်းမှာလဲ… ခဏတာ… မိုက်မှားမိတာကို… စိတ်ဆိုးမိတာပါ… မူယာတို့… အိမ်ထောင်ရေး… အဆင်ပြေရဲ့လား…” “ဒီလိုပါပဲ…ကိုကိုရယ်…သည်းခံပြီးနေရတာပေါ့….” ညီမလေးအသံက ကျုပ်စပြီး ဖုန်းခေါ်တုန်းကလို မဟုတ်ဘဲ အားနည်းဖျော့တော့သွားတာ သတိထားမိတယ်။ “နင်ဘယ်အကောင်နဲ့…ပြောနေတာလဲ…” “ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ…ဒီမှာ…ကိုကိုနဲ့ပြောနေတာ…” “ဟား…ဟား…ရွှေယောက်ဖ…မင်းညီမကိုငါယူလိုက်ပြီ…ဟား…ဟား..” “နင်…ငါ့အစ်ကိုကို.. မလှောင်နဲ့နော်…” ညီမလေးက ဖုန်းချသွားတယ်။ […]

အင်းစက်၊ကပ်ကိုး၊ပွင့်လင်းရသစာပေ၊အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် #ကပ်ကိုး #ပွင့်လင်းရသ #အင်းစက် #အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် အခန်း(၃) ငယ်ချစ်ကိုပြန်တူးဖော်မိခြင်း အင်း.. စားခဲ့သေးတယ်… အေးနဲ့အတူ… ထပ်စားအုံးမှာ… ကို့မိန်းမရဲ့လက်ရာလဲ… မစားရတာ ကြာပြီလေ..” “ကိုဗိုက်မဆာရင်လဲ…ရပါတယ်…အေးပဲစားလိုက်ပါ့မယ်…” “စားမယ်ဆိုမှကွာ…အေးနဲ့အတူထမင်းစားချင်လို့ကို…စားမှာ…” “ခစ်ခစ်…အာ့ဆိုလဲ…ပြီးရော…” အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ စက္ကူအရုပ်မကဒ်လေးနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ သမီးလေး ခင်မွှေးလွန်းကိုတွေ့တော့ ကောက်ချီလိုက်ပြီး ပါးလေးဘယ်ပြန်ညာပြန်မွှေးချလိုက်တယ်။ “မီးလေးမွှေးလွန်း…ထမင်းစားပြီးပြီလား…” “໑::…” မလှမ်းမကမ်းမှာစာအုပ်ထိုင်ဖတ်နေတဲ့ယောက္ခထီးကြီးကို “အဖေရော…စားပြီးပြီလား…” “အေး…စားပြီးပြီ…သားသမီးပဲ…သားနဲ့စားဖို့စောင့်နေတာ….” ကျုပ်သိတာပေါ့။ “ဟုတ်ကဲ့… မီးလေးလဲ… ဆက်ဆော့လိုက်အုံးနော်… ပြီးမှ ဖေဖေမီးလေးနဲ့… လာဆော့ပေးမယ်… ဟုတ်.. သမီးလေးကို အောက်ချပေးလိုက်ပြီး ကျုပ်တို့လင်မယား ထမင်းစားခန်းမှာ ထမင်းအတူစားကြတယ်။ “ကိုက… အင်္ကျီအသစ်… ဘောင်းဘီအသစ်နဲ့… ဟော… နာရီကလှလိုက်တာ… မမသူဇာ… ဝယ်ပေးတာလား… “ “အင်း…ဟုတ်တယ်…ကိုလဲ…အဝတ်အစားအပိုမပါတော့…တစ်ခါထဲ…ဝတ်ထားလိုက်တာ…” “မမသူဇာက.. ရွေးတတ်တယ်နော်… အရောင်တွေကလဲ.. ကိုအသားရောင်နဲ့လိုက်တယ်…. […]

အင်းစက်၊ကပ်ကိုး၊ပွင့်လင်းရသစာပေ၊အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် #ကပ်ကိုး #ပွင့်လင်းရသ #အင်းစက် #အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် အခန်း(၃) ငယ်ချစ်ကိုပြန်တူးဖော်မိခြင်း “အိပ်လို့ကောင်းလိုက်တာ… တချိုးထဲပဲ… အခုမှပဲနိုးတော့တယ်… မနက်စာနဲ့ နေ့လည်စာ… ပေါင်းစား လိုက်တော့မယ်…” မေမေက ပြုံးစိစိနဲ့ ကျုပ်ကိုလှမ်းပြော နေတာ။ ကြည့်ရတာ ကျုပ်အခန်းထဲလာပြီး လုပ်ချင်ရာလုပ်သွားတာ ဖုံးထားချင်ပုံပဲ။မေမေကဖုံးထားချင်နေတော့လဲကျုပ်လဲမသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ပါမယ်လေဆိုပြီး “အင်း..သားရောပဲ….မူးမူးနဲ့အိပ်ပျော်သွားတာ…ခုနကလေးတင်အောက်ဆင်းလာတာ…” ခဏနေတော့မမသူဇာမီးဖိုထဲကထွက်လာတယ်။ “မမ..ကိုမင်းကိုလဲ…မမြင်ပါလား…အိပ်နေတုန်းလား…” “ဘယ်ကလာ… ၈နာရီလောက်ကပဲ… သင်္ဘောမတက်ခင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့… တွေ့ဖို့ချိန်းထားတယ်ဆိုပြီး. ထွက်သွားပြီ…မောင်လေး..ဒီနေ့ပြန်မှာမလား…ထမင်းစားသွားအုံးနော်…” “ဟုတ်ကဲ့မမ…” “ဒါဆိုလဲ…မမ…သားလေးကို…ရေချိုးပေးရင်း…မမရေချိုးပြီးမှဆင်းခဲ့မယ်…ခဏစောင့်အုံးနော်….” “ရတယ်မမ..အေးအေးဆေးဆေးလုပ်…” “သားလေးလာ…ရေချိုးရအောင်…” “ဟုတ်ကဲ့မေမေ…” မမက ကျုပ်တူလေးလက်ဆွဲပြီး အပေါ်တက်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ မမရဲ့ ကျောပြင်လေးငေးကြည့်ရင်း သက်ပြင်း တစ်ချက် ချမိတယ်။ မေမေ့ကိုလှည့်ကြည့်တော့ ကျုပ်သက်ပြင်းချတာမြင်ပြီး မျက်စောင်းထိုးတယ်။ မမတို့သားအမိ အခန်းထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ ကျုပ်မေမေထိုင်နေတဲ့ဆီ အမြန်သွားပြီး မေမေ့လက်ဆွဲကာ မီးဖိုခန်းဆီခေါ်သွားလိုက်တယ်။ […]

အင်းစက်၊ကပ်ကိုး၊ပွင့်လင်းရသစာပေ၊အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် #ကပ်ကိုး #ပွင့်လင်းရသ #အင်းစက် #အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် အခန်း(၃) ငယ်ချစ်ကိုပြန်တူးဖော်မိခြင်း “တော်တော်မှ…နှံ့ခဲ့ရဲ့လား…” “ဘုရားရယ်… တိရိစ္ဆာဥယျာဉ်ရယ်… ကစားကွင်းရယ်… ပန်းခြံရယ်… ပြန်ကာနီး.. ရှော့ပင်းစင်တာမှာ… ဈေးဝင်ဝယ်ခဲ့သေးတယ်…မေမေနဲ့..မောင်လေးတို့ဖို့လဲပါတယ်…” “ညီလေးလဲ… မပြန်သေးနဲ့လေ… အစ်ကိုမသွားခင်… ငါတို့သမီးယောက်ဖ… နှုတ်ဆက်ပွဲ… တစ်ဝိုင်းလောက်… တည်ရအောင်…” “ဟုတ်…ကိုမင်း… ကျနော်လဲ… မမတို့ဆီမရောက်တာကြာပြီဆိုတော့… တစ်ညလောက်အိပ်ပြီးမှ… ပြန်မလို့လေ… “ကောင်းတယ်ကွာ.. ဒါဆိုအစ်ကို… ပင်ပန်းလာလို့… ခဏသွားနားအုံးမယ်… လက်ဆောင်တွေ… မင်းမမ… ပေးလိမ့်မယ်….” “ဟုတ်ကဲ့…ကိုမင်း…သွားနားပါ… ကိုမင်းအပေါ်တက်သွားတယ်။မမက “ဒါက. မေမေ့ဖို့.. ထမိန်တစ်ထည်. ဒါက… ညီမလေး ရင်အေးဖို့… ထမိန်တစ်ထည်… ဒါက မောင်လေးဖို့ အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီ… တော်ရဲ့လား… ဝတ်ကြည့်… အဝတ်အစားအပို…မပါဘူးမလား…ဒါပဲဝတ်လိုက်တော့….” မမဝယ်ခဲ့တာ… မောင်လေးနဲ့လိုက်ရဲ့လား… ကြည့်ရအောင်… “υρο…” ကျုပ်လဲ […]

အိမ်သူဖန်ဆင်းသောကျွန်ုပ်new world အပိုင်း ( ၁ ) အင်းစက်၊ကပ်ကိုး၊ပွင့်လင်းရသစာပေ၊အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် #ကပ်ကိုး #ပွင့်လင်းရသ #အင်းစက် #အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် အခန်း (2) “သားလဲ… မေမေ့ကိုအရင်နဲ့မတူပဲ… မိန်းမလိုကို… ချစ်သွားတာ…. မေမေရော.. သားလီးကို… စုပ်ကြည့်ချင်လား… “အင်း…စုပ်ချင်တယ်….သားလီးကြီးမေမေ့ကိုပေးစုပ်… ကျုပ် မေမေ့ရှေ့မှ မတ်တပ်ရပ်ပေးလိုက်တော့ မေမေက ဆိုဖာပေါ် ထိုင်လျက်ကနေပဲ ကျုပ်လီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းကိုင်ကာလီးထိပ်လေးကိုလျာလေးနဲ့တစ်ချက်ယက်လိုက်တယ်။ “ဟီး…. အားရစရာကြီးကွာ…မေမေ့သားလီးကြီးက..ဒါကြီးနဲ့ဆို… မေမေ့အဖုတ်များကွဲသွားမလားပဲ… ခိခိ…. ပြွတ်… “မေမေက…ကြောက်လို့လား….” “အစကနည်းနည်း… ကြောက်ပေမယ့်… အခုတော့… မကြောက်တော့ဘူး… ကွဲပစေ… ခံမယ်… မေမေ့သားလီးကြီးနဲ့… မေမေတကယ်အလိုးခံချင်နေပြီ….” “မေမေရယ်…. သားမေမေ့ကိုနာအောင်မလုပ်ပါဘူး… အူး… မေမေရယ်…. ဟူး… ကောင်းလိုက်တာ…. မေမေလဲ… လီးစုပ်တော်တာပဲ….ဟူး..ရှီး…တော်ပြီမေမေရာ..သားပြီးသွားလိမ့်မယ်…မေမေ့ကိုလိုးချင်နေပြီ…” မေမေ့ပါးစပ်ထဲကကျုပ်လီးကိုထုတ်လိုက်တော့မေမေကကျုပ်ကိုမျက်စောင်းထိုးကြည့်တယ်။ “မေမေ…စုပ်လို့ကောင်းတုန်းရှိသေးတယ်ကွာ..ဟင့်…” “ပြီးမှ…ထပ်စုပ်နော်…သား…မေမေ့ကိုအရမ်းလိုးချင်နေလို့….နော်…ချစ်မေမေ…နော်…နော်…” “အင်းပါ…. […]

အိမ်သူဖန်ဆင်းသောကျွန်ုပ်new world အပိုင်း ( ၁ ) အင်းစက်၊ကပ်ကိုး၊ပွင့်လင်းရသစာပေ၊အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် #ကပ်ကိုး #ပွင့်လင်းရသ #အင်းစက် #အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် အခန်း(၂) မေမေနှင့်အစပြုခြင်း ချစ်ဇနီးလေးရင်အေးကကျုပ်ကိုပြုံးစိစိနဲ့လှည့်ကြည့်ပြီး “သွား…လာမဆွနေနဲ့..ကို့မေမေအတွက်အားချန်ထားလိုက်အုံး…” “ဟင့်အင်းကွာ.. အေးကိုချစ်ချင်သေးတာ.. မေမေနဲ့က… အဆင်ပြေမပြေသိရသေးတာမဟုတ်ဘူး… တော်ကြာ… ကိုငတ်နေအုံးတယ်…မြန်မြန်လုပ်မယ်ကွာ…နော်…အသည်းတုံးလေး…အေး…” ပြောရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့တွေနယ်ပေးလိုက်ကာ နောက်တစ်ဖက်က ရင်အေးရဲ့ထမိန်ကြားထဲဝင်သွားပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ချစ်ဇနီးလေး ရင်အေး အီးခနဲတောင် ညည်းသွားတယ်။ ကိုယ်ချစ်တဲ့ ယောက်ျားက ကိုယ့်အပေါ် ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ တီတီတာတာ စကားလေးတွေပြောတာ သဘောမကျတဲ့မိန်းမဆိုတာ လောကမှာမှ မရှိဘဲဗျာ။ ကျုပ် ကျသူ့မျက်နှာလေး ဆွဲယူကာ တရှုံ့ရှုံ့နမ်းတော့ ကျုပ်ဘက်ကို ကိုယ်လေးလှည့်လာကာ အနမ်းတွေတွေတုန့်ပြန်လာတယ်။ “ဟွန့်… ကို အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ… အချိန်မရတဲ့ဟာကို… သူများကို… လာဆွနေတယ်… အေးက… […]

အင်းစက်၊ကပ်ကိုး၊ပွင့်လင်းရသစာပေ၊အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် #ကပ်ကိုး #ပွင့်လင်းရသ #အင်းစက် #အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် အခန်း (၁)အစပြုခြင်း “လာ…ကို့ရင်ခွင်ထဲမှာလာနေ..ကိုတို့ဖက်ထားပြီးဆွေးနွေးကြမယ်…” ကျုပ်ဇနီးလေးရင်အေးကလဲ ကျုပ်ပေါင်ကြား ဝင်ထိုင်ပြီး ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ မှီလာတော့ ကျုပ် အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။ သူ့လက်တွေက သူ့ကိုဖက်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်တွေကို ပြန်ဆုပ်ကိုင်လာတော့ ကျုပ်လဲ ပြန်ဆုပ်ကိုင်ရင်းခေါင်းလေးကိုငုံ့ကာချစ်ဇနီးလေးနဲ့ပါးချင်းအပ်ထားမိတယ်။ “632:….” “အေးရဲ့ကိုယ်လေးကို… ပွေ့ဖက်လိုက်တိုင်း… နွေးထွေးမှုကို ခံစားရတယ်… သိလား… အေးကို. ကို သိပ်ချစ်တာပဲ… အေးကိုဆုံးရှုံးရမှာ..ကြောက်တယ်…” “အေးလဲ ကို့ကိုသိပ်ချစ်တာပဲ…. ကို့ရင်ခွင်ထဲမှာနေရတာ နွေးထွေးပျော်ရွှင်ရတယ်… အေးချမ်းမှုကိုလဲ ခံစားရတယ်… ကို… အေးရဲ့မိုက်မှားမှုကို ခွင့်လွှတ်ပါနော်… … ဖေဖေနဲ့ ထပ်မဖြစ်စေရဘူးလို့ ကတိပေးပါတယ်…” “ကိုလဲ အဲ့လိုဖြစ်စေချင်တာပါ… အေး ကတိတည်မယ်ဆိုတာလဲ ကိုယုံပါတယ်… ဒါပေမယ့်… ကိုတို့အတွက် ဒါက အဖြေမှန်တော့မဟုတ်သေးဘူးထင်တယ်… “ဘာလို့လဲ….” […]

အင်းစက်၊ကပ်ကိုး၊ပွင့်လင်းရသစာပေ၊အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် #ကပ်ကိုး #ပွင့်လင်းရသ #အင်းစက် #အိမ်ထောင်ဖောက်ပြန် အခန်း (၁)အစပြုခြင်း ဒီနေ့ ကျုပ် အလုပ်မှာ ပရောဂျက်(Projet) တစ်ခု ကျုပ် ဦးဆောင်ပြီးလုပ်တာ အဆင်ပြေသွားလို့ ကျုပ်ပျော်ပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ သေချာပါက် ကျုပ်ဒီနှစ်ကုန်ရမယ့် ဘောနပ်စ်(Bonus)မှာ သိန်းဆယ်ဂဏန်း ထပ်ပေါင်းရ တော့မှာလေ။ ကျုပ် ပျော်ရွှင်စွာပဲ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ လိုက်တယ်။ ရုံးကဖယ်ရီကားကို အိမ်ကိုလိုက်မောင်း ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့လဲ ကျုပ်ရဲ့ ချစ်ဇနီးလေး ရင်အေးကိုလဲ အံ့ဩသွားအောင်လုပ်ချင် တာမို့ အသံမပေးဘဲ ကျုပ်မှာရှိတဲ့ သော့အပိုနဲ့ ခြံတံခါး ဖွင့်ကာ အိမ်သို့လှမ်းလာတဲ့ခြေလှမ်းတွေဟာ တက်ကြွ စွာနဲ့ပေါ့။ စိတ်ကူးထဲမှာလဲ ကျုပ်ဇနီးလေးကို ဝတ် ကောင်းစားလှလေးတွေ ဝယ်ပေးမယ်၊ ကျုပ်သမီးလေး လိုချင်တာလဲ ဝယ်ပေးမယ်၊ ကျုပ်အမေကိုလဲ သုံဖို့စွဲဖို့ ငွေအချို့ […]

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(17) ဇာတ်သိမ်း အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။ မိုင်ကသူ့အဖေပြောတဲ့အတိုင်း တုန်ယင်သောလက်လေးများဖြင့်လီးကြီးကိုမရဲတရဲဆုပ်ကိုင်လိုက်ရာ၊သူမအဖို့ ဓာတ်လိုက်သလို၊ ရှော့တိုက်သလိုဒန့်ကနဲဖြစ်သွားရလေသည်။ အမှန်တော့စိတ်လှည့်စားခြင်းသာ။အခုသူမ၏လက်ဖဝါးနုနုလေးများကြားတွင် ပူနွေး၍သွးတဒုတ်ဒုတ်တိုးနေသော လီးချောင်းကြီးကိုဆုပ်ကိုင်မိရက်သားရှိနေပေပြီ။ “စုပ်ကြည့်လိုက်လေသမီး..ရေခဲမုန့်စားသလိုမျိုး..” မိုင်က အဖေပြောတဲ့အတိုင်း ပါးစပ်လေးအသာဟ၍ ဒစ်ကြီးကိုလျှာဖျားလေးဖြင့်လျက်ကြည့်လိုက်သည်။ “ဖေကြီးဟာကြီးက အကြီးကြီးဥစ္စာပါးစပ်ထဲတောင်ဝင်ပါ့မလား..” “ပါးစပ်ကိုကျယ်ကျယ်ဟပြီးငုံကြည့်ရင်ရပါတယ်မီးလေးရဲ့..” မိုင်ကသူ့အဖေပြောတဲ့အတိုင်း ပါးစပ်ကလေးကိုအစွမ်းရှိသမျှဟ၍ လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲငုံသွင်းလိုက်ရာ၊ငုံစုပ်မိသွားပေမယ့်၊ ပါးစပ်နဲ့အပြည့်ကြပ်ညပ်ပြီး လီးမှာအာခေါင်ထောက်လျက်ရှိ၏။သို့သော် မိုင်ကခေါင်းလေးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လျက်ကြိုးစားပြီးစုပ်ပေးနေရှာသည်။ ဦးသန့်ဇင်မှာလည်းသူ့သမီးအထွေးနုနုထွတ်ထွတ်လေးရဲ့နူးညံ့လှသောနှုတ်ခမ်းလေးများလျှာလေးများနဲ့စုပ်လျက်ခြင်းခံနေရတာကိုအကြောပေါင်းတစ်ထောင်ဆိမ့်လောက်အောင်ပင်ကောင်းနေရလေသည်။မိုင်ကိုယ်တိုင်မှာလည်းသူ့အဖေ၏ မီဂါဆိုဒ် ပုလွေအကြီးကြီးကိုကြိုးစားမှုတ်ပေးနေရင်းမှ၊ စိတ်များပိုထလာပြီးသူ့စောက်စိကိုသူပြန်ပြီးဒလကြမ်းမန်းချေပွတ်နေလေ၏။ “သမီးမိုင်..ဖေကြီးလီးကိုလက်နဲ့ရှေ့နောက်လျှောတိုက်ပြီးဂွင်းဆောင့်ပေးပါလာ..၊ သမီးစောက်စိကိုဖေကြီးပွတ်ပေးမှာပေါ့..” “အင်းးး ဖေကြီးမိုင်လုပ်ကြည့်မယ်..၊ ဒီလိုလားဖေကြီး..” မိုင်ကသူ့အဖေ၏လီးကြီးကိုလက်ဆုပ်ကလေးထဲထည့်၍လျှောတိုက်ပြီးဂွင်းစထုပေးသည်။ “အေး..အေး..အဲဒီလိုပဲ..ကောင်းတယ်သမီး..မြန်မြန်ဘေး..ပြင်းပြင်းလေးတိုက်စမ်း…အားးးး ရှီးးး..” ဦးသန့်ဇင်ကလက်၂ဘက်နောက်ပြန်အိပ်ရာပေါ်တွင်ထောက်ပြီး ခါးကော့လျက်သူ့သမီးငယ်လေးဂွင်းထုပေးနေတာကိုပါးစပ်ကြီးဟလို့ တရှီးရှီးညည်းနေတော့၏။ “ကောင်းလားဖေကြီး..ဟာ့..အာ့..ဖေကြီးကလဲ ပြောတော့စောက်စိကိုပွတ်ပေးမယ်ဆို..” “အဲ..သမီးလုပ်ပေးတာကောင်းလွန်းလို့ဖေကြီးလဲမေ့သွားတယ်၊ လာ..လာ..ဒူးလေးထောင်ပြီးဖင်ဖြဲထားပေးလိုက်..” မိုင်က သူ့အဖေပြောသည့်အတိုင်းပေါင်လေးကားပြီးအဖုတ်ကလေးကိုဖြဲဟပေးထားလိုက်သည်။ဥိးသန့်ဇင်၏လက်ခလယ်လက်ချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးတွေက သမီးငယ်၏စောက်ပတ်လေးထဲဖြဲနှိုက်ပြီးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ကစားပေးနေတော့၏။မိုင့်စောက်ခေါင်းလေးထဲတွင်ကားစောက်ရေများကရွှဲစိုအိပြီးသားဖြစ်နေခဲ့ပြီလေ။ “ဖေကြီးပဲပြောတော့ အစိပွတ်ပေးမယ်နဲ့ အခုမိုင့်စောက်ပတ်ထဲလက်ထိုးထိုးပြီးဘာလုပ်နေတာလဲ…” “သမီးစောက်ပတ်လေးထဲက အဖေ့လက်ကိုညှစ်ညှစ်ပေးနေတာ၊ ခံလို့ကောင်း၊ […]

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(16) အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။ “ပြီးတော့သူတို့က သမီးကိုဘာလုပ်သေးလဲ..” “အဲ..အဲ..လုပ်တယ်..” မိုင်ကသူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသော ဖခင်ကြီး၏အကြည့်ကိုကြိုးစားပြီးမျက်လုံးလွှဲပစ်နေလိုက်သည်။ “သူတို့ကမိုင့်ကိုဘာလုပ်သလဲ..” “သူက မိုင့်နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းတယ်၊ မိုင့်နို့လေးတွေကိုကိုင်တယ်။ ပြီးတော့မိုင့် အောက်ကဟာလေးကိုလဲလျက်ပေးတယ်..ဒါပေမယ့်..ဒါအကုန်ပါဘဲ..အဲ့ဒီထက်ဘာမှမပိုပါဘူးဖေကြီး..” “ဘာဖြစ်လို့မိုင်ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ..သမီး..ဟင်!.” “မိုင့်စိတ်ထဲကတမျိုးကြီးပဲ..လှပ်လှပ်..လှပ်လှပ်နဲ့..မနေနိုင်၊ မနေတတ်တော့လို့ပါ ဖေဖေ..” “အခုရော..အဲ့လိုကြီးဖြစ်နေတုန်းပဲလား..သမီး..” မိုင်ကပါးစပ်ကဖြေမယ့်အစား၊ ခေါင်းလေးကိုတစ်ချက်ညိတ်လိုက်ပြီးမှခေါင်းငုံ့သွားလေသည်။ “ဒါဆိုရင်ပေါင်ကားပြီးထိုင်လိုက်စမ်းမိုင်..၊စကပ်ကိုလဲလှန်တင်လိုက်..” မိုင်ကသူ့အဖေရဲ့ခပ်ဆတ်ဆတ်အသံကြောင့်အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။ သူ့အဖေကိုလည်းမရဲတရဲလေးပြန်ကြည့်လိုက်၏။အဖေရဲ့စကားကိုတော့မလွန်ဆန်ရဲ။ စိထားသောပေါင်လေး၂ချောင်းကိုတဖြေးဖြေးကားထုတ်ပေးလိုက်တော့၏။ အဖုတ်ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းလေးကဦးသန့်ဇင်၏မြင်ကွင်းထဲသို့ဝင်ရောက်လာသည်။စောက်မွှေးလေးတွေကပါးပါးလေးပဲယှက်သန်းနေသည်မှာ ဆွဲပြီးလျက်ပစ်ချင်စရာ၊ချိုချဉ်လေးတစ်ခုလိုငုံပြီးဆွဲစုပ်ပစ်ချင်စရာကောင်းလှသည်။ စောက်ရေကြည်လေးများကအဖုတ်ကွဲကြောင်းလေးကြားမှစီးထွက်ကျလာဆဲဖြစ်လေရာ၊ သူမထိုင်နေသောကားထိုင်ခုံသားရေကူရှင်ပေါ်သို့စိုစွတ်ရွှဲအိနေစေ၏။ ဦးသန့်ဇင်ကသမီးထွေးလေး၏ စောက်ဖုတ်ကလေးကိုအတိုင်းသားမြင်လိုက်ရပြီး၊လက်ရှိအခြေအနေကိုလည်းတွေ့မြင်သတိထားမိသဖြင့် အောက်မှသူ့လီးကြီးကမထိမ်းနိုင်မသိမ်းနိုင်တောင်တက်လာရလေသည်။သူကလက်တစ်ဘက်ဖြင့်စတီယာရင်းကိုကိုင်ထားပြီးကျန်လက်တစ်ဘက်ကိုဆန့်ထုတ်လှမ်းလိုက်လျက်သမီးထွေးလေး၏စောက်ဖုတ်လေးကိုအုပ်ကိုင်လိုက်ကာ၊ လက်ချောင်းထိပ်လေးများဖြင့်မိုင်၏စောက်စိလေးကိုကုတ်လိုက်၊ ပွတ်လိုက်ကစားပေးနေတော့သည်။ “အားးးး အမလေး…ဖေ..ဖေကြီး..အဲ့ဒါကိုမဆော့နဲ့လေ…အူးးး သမီးမနေတတ်ဘူး..” “ဘာလဲ..အဲ့ဒါဆိုတာ..၊ ရှင်းရှင်းပြောစမ်း၊ ဘာကိုမဆော့ရမှာလဲ..” ဦးသန့်ဇင်ကမိုင့်ကိုပြောရင်းမေးရင်း၊ စောက်စိကိုပို၍ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိချေပေးလိုက်သည်။ “ဟို..ဟို..မိုင့်အဖုတ်..အဲ..စောက်စိလေးကို မပွတ်ပေးဖို့ပြောနေတာ..အီးးး…မိုင်ကြက်သီးထတယ် ဖေဖေ” မိုင်ကဘယ်လိုတောင်းပန်တောင်းပန်၊ ဦးသန့်ဇင်ကမိုင့်စောက်စိကိုဆက်ပြီးခပ်သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းဖိချေပေးနေတုန်းပင်၊သူကသူ့လက်စွမ်းဖြင့်သူ့သမီးထွန့်ထွန့်လူးပြီး စောစောလေးတင်ကသူ့သမီးကိုဝင်ဆော့သွားသောကောင်လေးကိုမေ့သွားအောင်လုပ်ပြလိုက်မည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာလည်းတော်တော်တင်းနေသည်။ဘယ်က ကလေကဝကောင်မှန်းခြေခြေမြစ်မြစ်မသိရပဲ၊ သူ့သမီးကိုနို့စို့လား၊ အဖုတ်နှိုက်လားလုပ်သွားတာလေ။ “စောက်စိက […]

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(15) အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။ “ဒါကတော့မိုင့်နို့တွေကညှစ်ချင်စရာအရမ်းကောင်းနေတာကိုး..၊ရတယ် နို့မညစ်လဲရပါတဟ်၊ အဲ့ဒါဆိုစောက်ဖုတ်ပေးကိုင်လေ..” “ကြံကြံဖန်ဖန်..အဲ့လိုတောင်းနှိုက်တိုင်းပေးရရင်ခက်ကုန်မှာပေါ့။ မရပါဘူးနော်..” ဂျေကမိုင့်စကားနားမထောင်..၊ ဒီကောင်မလေးမူလကျီလုပ်နေတာပဲဟုထင်သည်။မိုင့်ပင်တီလေးထဲလက်ရှိူထည့်တော့ရွှဲစိုနေသည့်စောက်ခေါင်းလေးကိုစမ်းမိသည်။စောက်စိလေးကိုစမ်းပြီးလက်လေးနဲ့တဒပ်ဒပ်ကလိတော့..။ “အားးးးဟားး မရပါဘူးလို့ပြောနေတယ်နော်၊ ဘာလို့လာကိုင်ရတာလဲ..အိုးးး အဲ့ဒီနေရာကိုမဆွပါနဲ့…အမလေးးး…မိုင်မနေတတ်တော့ဘူး..” “မိုင့်အဖုတ်ကအရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ကြီးလိုက်တာကွာ။ အမွှေးကလဲပါးပါးလေး၊ အကိုတစ်ချက်လောက်ကြည့်ရအောင်..” “အိုးးး ဘာလို့ကြည့်ရမှာလဲ..မကြည့်ပါနဲ့..အူးးဟူး..ဟူးးးအကိုဂျေကလဲ၊ မှောင်ကြီးထဲမှာကြည့်လို့လဲမမြင်ပဲနဲ့..ဟိ..” “ကြည့်လို့မရလဲ၊ ကြည့်မယ့်အစားလျှာနဲ့လျက်ပေးမယ်လေ၊ မိုင် စောက်ဖုတ်အလျက်ခံကြည့်ပါလားဟင်…ကောင်းတယ်ညီမရဲ့..” မိုင်တစ်ယောက်ဒီလိုကြားတော့စိတ်တွေပိုပြီးထကြွလာရသည်။ တစိမ်းယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ကသူမ၏စောက်ဖုတ်ကိုလျက်ပါရစေဟုမိုက်မိုက်ကန်းကန်း၊ လိုလိုလားလားတောင်းဆိုလာနေသည်တွင်၊စောက်စိကတရွရွဖြစ်လာလေ၏။ “အကိုဂျေ့သဘောပဲ..” မိုင်တစ်ယောက်ဒီစကားကိုဘယ်လိုပြောထွက်သွားလိုက်မှန်းပင်မသိပေ။ကိုယ့်မမြင်အပ်တဲ့အရာကိုအသက်နဲ့ထပ်တူထိမ်းသိမ်းထားရမယ်မှန်းသိသိကြီးနဲ့ပင် သဘောကောင်းစွာခွင့်ပြုမိလေသည်။ “ဒါဆို အကိုဂျေလျက်ပေးမယ်၊ မိုင်လေးက ခြေထောက်လေးနဲနဲကားထုတ်လိုက်..ဟုတ်ပြီလား၊အဲ..ဟုတ်တယ်..အကိုပင်တီလေးကိုမြင်ရပြီ၊ ဟင်..ရွှဲတောင်ရွှဲနေပါပေါ့လား..ညီမအရေလေးအကို နဲနဲမြည်းကြည့်ရအာင်..” “အားးးး ရှူး…အူးးးး စစ်..” ဂျေက ပင်တီလေးကိုဆွဲဟပြီး အဖုတ်ပေါ်လျှာနဲ့တင်လို့အထက်အောက်နိူက်ဆွဲပြီးလျက်ပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ..မိုင့်ခမြာထွန်ထွန်လူးပြီးတရှူးရှူးတအားအားညည်းသံလေးတွေထွက်ကျလာရတော့သည်။ခံစားရတဲ့အရသာကကောင်းလွန်းလှတာကြောင့်မိုင်ရဲ့ဖြဲကားပေးထားတဲ့ခြေထောက်လေး၂ချောင်းက တဆတ်ဆတ်နဲ့တုန်နေ၏။ “မိုင်လေးရာ…အရေတွေကလဲရွှမ်းလိုက်တာကွာ..” “ဟွန့်..စိတ်လာတာကိုးလို့၊ ဘယ်လိုလူကြီးလဲမသိဘူး၊ မိုင့်ကိုဒီလိုရုပ်ရှင်ကားမျိုးခေါ်လာပြီးကြည့်ခိုင်းတော့..၊ဘယ်သူကတင်းခံနိုင်မှာလဲ..ဟင့်..၊ ကြည့်ပါလား…အစိကိုမလျက်ပါနဲ့…အားးး အကိုဂျေ..” သီရိတို့ဘက်မှလဲ၊ သီရိကကုန်းပြီးကျော်ကြီးလီးကိုစုပ်လို့ပုလွေမှုတ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ “သီရိရယ်..ကောင်းလိုက်တာလီးကိုဆိမ့်တက်နေတာပဲ။ ကိုကျော်သီရိကိုသိပ်ပြီးချစ်ချင်နေပြီကွာ။ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ၊ […]

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(14) အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။ ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းက ပြလက်စတန်းလန်းပါ၊ စတာတောင်အတော်ကြာသွားပြီဖြစ်လို့၊ တစ်ရုံလုံးမှောင်နေပေမယ့်၊ထွက်နေတဲ့အားကောင်းလှတဲ့အလင်းတန်းတစ်ခုကတဆင့်ပိတ်ကားပေါ်မှာအရုပ်တွေလှုပ်ရှားလို့နေသည်။ဝင်ဝင်ချင်းပိတ်ကားပေါ်မှာမြင်လိုက်ရတာကတော့… သူမတိုနဲ့အသက်ရွယ်တူလောက်ရှိမယ့်ကောင်မလေးတစ်ယောက်က၊ထိပ်ပြောင်ပြောင် ဝဝနဲ့ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်တံကြီးကိုအားရပါးရစုပ်ပေးနေတဲ့အခန်းပါဘဲ။အရိုင်းမလေးမိုင်အဖို့ကျောင်းစာနဲ့ကျောင်းစာသာလုံးပန်းနေရပြီး၊ အခုမှအပျိုဖြစ်ပြီးခါစ၊လိင်အကြောင်း ဆက်စ်အကြောင်းဆိုတာ၊ စာနဲ့တောင်စပြီးဖတ်ဘူးလေ့လာဘူးသေးတာမဟုတ်ဘူး။ အောကားကြည့်ဖူးဖို့အသာထားဦး၊ သူငယ်ချင်းတွေကြား၊အောပုံတွေပါတဲ့စာအုပ်တွေလက်သိပ်ထိုးဝေပြီးဖတ်ကြည့်ဖူးဖို့တောင်ဝေလာဝေး၊ယောက်ျားလိင်တံကိုလီးလို့ခေါ်တယ်ဆိုတာ၊ ကျောင်းကယောက်ျားလေးအချင်းချင်းဆဲနေကြလို့ကြားဖူးတာရယ်၊လီးရဲ့ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ဆိုတာကိုလဲ၊ လမ်းဘေးကဂွေးတန်းလန်းခလေးတွေရဲ့ဟာလောက်ပဲမြင်ဘူးတာလေ။ အခုပိတ်ကားပေါ်ကကောင်မလေးစုပ်ပြနေတဲ့ လီးကြီးကသူမကိုမင်သက်သွားစေတယ်၊နဲတဲ့အကြီးကြီးမှမဟုတ်တာ၊ စုပ်နေတဲ့ကောင်မလေးရဲ့ပါးစပ်နဲ့အပြည့်ပဲ။၂ယောက်စလုံးကဘာအဝတ်အစားမှဝတ်မထားကြပဲကိုယ်တုံးလုံးကြီးတွေ။ကောင်မလေးကလေးဘက်ထောက်ပြီးလီးကိုကုန်းစုပ်နေခြင်းပင်။ သူမရဲကုန်းထားတဲ့ဖင်နောက်မှာ နောက်ယောက်ျားတစ်ယောက်ကရှိနေပြီးသူကလဲလီးကြီးနဲ့ကောင်မလေးရဲ့နောက်ဘက်ကိုပြူထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ဝလေးကိုတေ့ပြီးထိုးသွင်းနေလေသည်။ ပိတ်ကားပေါ်ကမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး မိုင်တစ်ယောက်ရောက်တဲ့နေရာမှာရှေ့မတိုးနိုင်ပဲကြောင်ပြီးရပ်နေမိသည်။နောက်ကလူကကောင်မလေးစောက်ဖုတ်ထဲလီးဆောင့်သွင်းလိုက်ချိန်မှာ၊ပိတ်ကားပေါ်ကကောင်မလေးကလဲ၊ သူ့ပါးစပ်ထဲကဦးထိပ်ပြောင်ရဲ့လီးကိုထွေးထုတ်လိုက်ပြီး၊ အာ့ကနဲစူးစူးရှရှ ကုန်းအော်လိုက်သည်။ ကိုထိပ်ပြောင်က သူ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး၊ ကောင်မလေး၏ပါး၂ဘက်ကိုလီးနဲ့တဖတ်ဖတ်ရိုက်နေ၏။ပြီးတော့ကာင်မလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုဒစ်ကြီးနဲ့အတင်းဖြဲထိုးနေပြန်သည်၊နောက်ဆုံးကောင်မလေးလဲပါးစပ်ဆက်ပိတ်ထားလို့မရ၊ ပါးစပ်ဟပြီးလီးကိုငုံပေးလိုက်ရပြန်၏။နောက်ကလူကမညှာမတာဒလကြမ်းဆောင့်နေသော်လည်း၊ သူမခမြာ၊ အုအု..အိအိ မှတပါးတခြားအသံမထွက်နိုင်၊ပါးစပ်ထဲတွင် လီးကြီးကပြည့်ကြပ်နေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ နေရာမှာတင်ကြောင်ပြီးရပ်ကြည့်နေတဲ့မိုင်တစ်ယောက်၊ သူ့ကိုဘယ်သူကဘယ်လိုဆွဲခေါ်သွားလို့သွားမှန်းမသိလိုက်ပါ။နောက်တစ်ကြိမ်သူမသတိဝင်လာတော့၊ ထိုင်ခုံမှာထိုင်မိနေပြီ။သီရိကသူမရဲ့ညာဘက်မှာထိုင်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရပြီး၊ ဂျေဆိုတဲ့လူရွယ်က ဘယ်ဘက်ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေ၏။ဂျေကမှောင်ထဲမှသူ့ကိုလက်တွဲခေါ်လာရင်းအခုထိုင်ခုံမှာနေရာတကျထိုင်မိတာတောင်သူမလက်ကိုမလွှတ်ပဲကိုင်ထားဆဲဖြစ်သည်။ကျော်ကြီးကတော့သီရိရဲ့တခြားဘေးတစ်ဘက်မှာထိုင်နေသည်။ “အကိုဂျေ.. ညီမလက်ကိုလွှတ်တော့လေ..ရပြီ” သူမကသတိထားလိုက်မိတာနဲ့ချက်ချင်းလက်ကိုရုန်းထွက်ရင်းဂျေကိုမျက်စောင်းထိုးပြီးပြောလိုက်၏။ “မိုင့်လက်ကလေးတွေကနူးညံ့လိုက်တာညီမရယ်၊ မွှေးလဲအရမ်းမွှေးတာဘဲ” ဂျေကစောစောကမိုင့်လက်ကလေးကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းပြနိဆွဲယူလိုက်ပြီးလက်ကိုအားရပါးရနမ်းရှိုက်လိုက်ပြန်သည်။ “အားးးးး မွှေးနေတာပဲ…” မိုင်တစ်ယောက်လက်ကိုအနမ်းခံရတာကြောင့်ရော၊ပတ်ဝန်းကျင်ကအခြေအနေတွေကြောင့်ရော၊ ပူထူနေအောင်ရှက်နေမိသည်။အားရပါးရကိုယ်တုံးလုံးကြီးတွေနဲ့ချစ်တင်းနှောနေကြတာကိုပြနေတဲ့ ပိတ်ကားကိုလည်းမကြည့်ရဲ၊သူမနားထဲမှာတအင်းအင်းတအားအားညည်းတွားနေသံများ၊တဖြောက်ဖြောက်တဖတ်ဖတ်ရိုက်ခတ်နေင်္သများကိုသာကြားနေရ၏။ “မိုင်..ဘာလို့ငုံ့နေရတာလဲ၊ ရုပ်ရှင်ကိုမကြည့်တော့ဘူးလား..” […]

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(13) အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(12) အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။ အဖော်မရှိသောဦးသန့်ဇင်မောင်၏သမီးအငယ်ဆုံးအထွေးလေး မိုင်တစ်ယောက်အတွက်၊အစစအရာရာကငြီးငွေ့ဘွယ်ကောင်းနေသည်။ဘာလို့အိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲအထီးကျန်ဖြစ်နေရသနည်း။ အိမ်သားတွေထဲမှ ဘယ်သူဘယ်သူကမှသူမအတွက်အချိန်မပေးနိုင်၊အားလုံးကိုယ့်အလုပ်နှင့်ကိုယ်၊ ဘီးဇီးဖြစ်နေကြသည်။ ဦးသန့်ဇင်ကိုယ်တိုင်က အလုပ်တွေမှခေတ္တနားပြီး၊ အားလပ်ရက်အဖြစ်အနားယူပြီးလို့အချိန်စေ့သဖြင့်လုပ်ငန်းပြန်ဝင်ပြီ။အလုပ်စပြီဆိုတာနှင့်အလုပ်အဆတ်အသွယ်တွေကဆက်တိုက်လိုဝင်လာပြန်ရာ။ ထိုင်ပင်မထိုင်ရ၊ဘယ်မှသွားလာလည်ပတ်ဖို့တောင်အချိန်မရဖြစ်နေ၏။ အမအကြီးဆုံးမမမေကလဲမအား၊ အိမ်ကနေ့စဉ်ထွက်ပြီး မာစတာနှင့်အမ်ဘီအေ တက်ဖို့ကိစ္စတွေချည်းလုံးပန်းရင်းအလုပ်ရှုပ်နေသည်။အမလတ်မီကရော ဘာထူးသနည်း။ သူမဝင်ခွင့်ဖြေဆိုရန်အတွက် အထူးသင်တန်းစပယ်ရှယ်ကလပ်တွေချည်းလိုက်တက်နေရရာ၊မနက်လင်းသည်နှင့်အိမ်မှာမရှိတော့..။ မိုင်တစ်ယောက်အိမ်မှာတစ်နေကုန်တစ်ယောက်ထဲကျန်ကျန်နေရတာခဏခဏပင်။ “ဘာလဲဟာ…! ဘာလို့အဲ့လောက်ပျင်းဖို့ကောင်းနေရတာလဲ။ ခါတိုင်းနွေကျောင်းပိတ်တဲ့ရက်ရောက်တိုင်းပျော်စရာချည်းပဲ။အခုမှဘာဖြစ်တာလဲ..နေ့တိုင်းအိမ်စောင့်နေရတယ်..စိတ်ကုန်စရာကြီး…” မိုင်လေးတစ်ယောက်ထဲဗြစ်တောက်ဗြစ်တောက်ညည်းနေမိသည်။ ဒီနေ့လဲတစ်နေကုန်သူတစ်ယောက်ထဲရှိဦးမှာပဲ။ “အင်း..ဟုတ်ပြီ..ဘော်ဒါတွေကိုဖုန်းဆက်ချိန်းပြီး အပြင်သွားလည်ရရင်ကောင်းမယ်။အဲ ..ဘယ်သူနဲ့ချိန်းရမလဲ..မိသီရိ…ဟုတ်ပြီ ညည်းကိုပထမဦးစားပေးရမယ်” မိုင်ကဖုန်းကိုဆွဲယူပြီးသူတို့ဂရု(ပ) ထဲကသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲံ့ပတ်ကိုရွေးနိပ်ပြီးဆက်လိုက်တယ်။ “ဟတ်လို…မိသီရိ..ငါပါဟဲ့..မိုင်ပါ၊ နင်ဘာလုပ်နေတာလဲ၊ ငါ့မှာပျင်းလို့သေတော့မယ်ဟယ်..၊အပြင်ထွက်လည်ကြရအောင်လား၊ အဲဒါနင့်ကီုလှမ်းချိတ်လိုက်တာ..ဟင်!..အေး..ကောင်းသားပဲ၊ ဒါဆိုမနက်ဖြန်တွေ့ကြရအောင်၊ တခြားသူတွေလဲဆက်ပြီးခေါ်လိုက်ဦး..လူများလေကောင်းလေ..ပျော်စရာကြီး..ဟင်..ဘာလဲ..အားကြမှာမဟုတ်ဘူးတဲ့လား၊ မအားကြလဲ၂ယောက်ထဲပဲသွားမယ်ဟာ!အိုခေနော်..နက်ဖန်တွေ့မယ်..မာကလာပင် သူငယ်ချင်း” မိုင်တစ်ယောက်ခပ်မြူးမြူးလေးဖုန်းပြောနေရင်းက၊ ဖုန်းချလိုက်ပြီးကျေကျေနပ်နပ်ပြုံးလိုက်သည်။မနက်ဖြန်အပြင်ထွက်လည်ရအောင်သူငယ်ချင်းနဲ့ချိန်းလိုက်ပြီလေ။ သူများတွေမအားကြလဲနေပေါ့၊ တို့ကတော့သွားမှာပဲ။ သူမ ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်ကူးပြီးပြီးချင်းမှာပင် ၁၆နှစ်မြောက်မွေးနေ့ကျင်းပနိုင်ခဲ့ပြီ၊၁၆နှစ်တင်းတင်းပြည့်လို့၁ရထဲဝင်လာလို့သူမကိုအပျိုစာရင်းထဲထည့်လို့ရပြီ၊မြီးကောင်ပေါက်မလေးဘဝမှ၊ မဒမ်းအရွယ်သို့ကူးပြောင်းရောက်ရှိလာခြင်း၊ကြက်မဒမ်းလေးတွေ၊ နွားမဒမ်းလေးတွေလို ဒီအရွယ်မှာအင်မတန်မြူးတူးပျော်ပါးချင်သည်မှာမဆန်း။ နောက်တစ်နေ့မနက်ပိုင်းမှာ မိုင်ကအပြင်ထွက်ဖို့အလှပြင်နေသည်။ ဆက်စီဒီဇိုင်းကျကျမီးခိုးနုရောင်ကိုယ်လုံးသိမ်းဘလောက်စ်စကပ်လေးနဲ့။အောက်နားစက၊ ဒူးကျော်ကျော်၊ […]

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(11) အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။ “ချစ်လေးရယ်..ဖေဖေတွေသမီးတွေလုပ်နေပြန်ပြီလား…၊ တို့တွေအခုလိုလုပ်နေမှ၊ သားအဖမဟုတ်တော့ဘူးလေကွာ..၊အမှန်ကိုပြောစမ်း..တို့တွေအခုဘာဖြစ်နေပြီလဲ..” “အင့်..အင့်..အိ.. ဟင်းးး ဟို.. လင်..လင်မယားပေါ့၊ မီ..ဖေ့မယားဖြစ်နေပြီလေ။ ဖေက မီ့ယောက်ျား၊မမမေကမယားကြီး၊ မီက မယားငယ်ပေါ့..နော်..” “ဟင့်အင်း..မဟုတ်သေးဘူး၊ ဖေကမီ့ကို မယားငယ်အဆင့်မထားဘူး၊ အားးးရှစ်စ်စ် ကောင်းလိုက်တာ..၂ယောက်လုံးဖေ့သမီးတွေကဖြစ်လာတဲ့မိန်းမတွေဆိုတော့၊ ၂ယောက်လုံးမယားကြီးပဲဖြစ်ရမယ်..ကောင်းလား..” “ကောင်းး..ကောင်းတယ်၊ အိုးးး ယောက်ျားဟာကြီးကမိန်းမစောက်ပတ်ထဲမှာ..ဟင့်.. ၊ မီ..သူ့မယားဖြစ်ပါပြီရှင်..၊ဟင့်..သူ့လီးကြီးကအထဲမှာပြည့်ညပ်နေတာပဲ၊ အားး အရမ်းကြီးအားထည့်မလုပ်နဲ့ဦးနော်၊ မိန်းမစောက်ပတ်ထဲနဲနဲတော့နာနေသေးတယ်” “ယောက်ျားဖြေးဖြေးချော့လုပ်မှာပေါကွာ..။ အားး ကောင်းလိုက်ထှာကွာ..၊ မိန်းမစောက်ဖုတ်လေးကစီးကြပ်နေတာပဲ၊ယုံတောင်မယုံချင်ဘူး ကိုယ့်သမီးလေး၂ယေက်လုံးခုလိုကိုယ့်မယားဖြစ်လာလိမ်မယ်လို့မထင်ထားမိဘူး..” ဦးသန့်ဇင် စိတ်ထဲရှိတာတွေလွတ်ကျလာပြီး၊ ညည်းလိုက်၊ ရေရွတ်လိုက်နဲ့၊သမီးမယားအသစ်စက်စက်လေးနာမှာလဲစိုးလို့ဖြေးဖြေးချင်းချော့လိုးပေးနေတယ်။ ကျွိ..ကျွိ..ပလစ်..ပျစ်….ညှောင့်ချက်နဲ့အတူတသိမ့်သိမ့်လေးလှုပ်ရမ်းနေတဲ့သမီးမီရဲ့ အပျိုစင်နို့လေး၂လုံးကလဲဖိတ်ခေါ်ဆွဲဆောင်နေပြီးကာမစိတ်ကိုပိုဆွပေးသလိုပဲ။ “မိန်းမရေ…နို့လေးတွေကလှလိုက်တာကွာ..ယောက်ျားစို့မယ်နော်..” ဦးသန့်ဇင်က သမီးမိန်းမနုနုထွတ်ထွတ်လေးကို အထာနပ်စွာနဲ့အရမ်းကိုယ့်စိတ်ကြိုက်မလုပ်သေးပဲ၊ပစားပေးတဲ့အနေနဲ့ ပျော့ပျော့ပျောင်းပျောင်း နို့တောင်းစို့နေတော့ ရည်းစားတောင်ပီပီပြင်ပြင်မထားဘူးတဲ့ အပျိုမလေးမီတစ်ယောက်အခုမှစပြီးနဖူးတွေ့ဒူးတွေ့စပြီးကြုံရတဲ့ ရီးစားအဖေလင်ကြီးကို ကြွေပြီလေ။ “ဪ..မီက သူ့မယားဖြစ်နေမှပဲယောက်ျားရယ်၊ စို့ချင်စို့ကိုင်ချင်ကိုင်၊ […]

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(10) အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။ “အာ့..အင့်..အင်းဟင်း..ဖေကြီး” မီတစ်ယောက်ရှော့ရသွားပြီ။ တသက်နဲ့တကိုယ်၊ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ပထမဆုံးနို့အစို့ခံလိုက်ရတဲ့စက္ကန့်ပိင်းကာလကလေးပေါ့။ “ဖေ..မီ့နို့တွေကိုဘာလုပ်နေတာလဲ..အားးးး စစ်စ်..” “စို့ပေးနေတာလေသမီး..၊ ကောင်းလားဟင်..ခလေး” ပြောနေရင်းဦးသန့်ဇင်လက်ကလဲကျန်နေတဲ့နို့လေးတစ်ဘက်ကိုဖျစ်ပြီးနယ်နေတယ်။ “ကောင်း..ကောင်းတယ် ဖေ..၊ ဖေကောမီ့နို့တွေကိုသဘောကျလားဟင်..” “ကျတာပေါ့ကွာ၊ ဖေကလေ..မီ့နို့လေးတွေကိုလဲချစ်တယ်၊ မီ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုလဲမချစ်တဲ့နေရာမရှိဘူး၊ဟောဒီသမီးမီကလေးကိုရောသိပ်ချစ်တာပဲ၊ တချိန်လုံးဖက်ထားချင်တယ်..” “ဟုတ်လားးး..ဝမ်းသာလိုက်တာ..၊ သမီးကိုအခုမမမေကိုချစ်သလိုမျိုးချစ်ပြီပေါ့နော်” “ချစ်တာပေါ့လို့…အခုဖေက မမမေကိုလုပ်သလိုမျိုးလုပ်ပေးတော့မှာ၊ ဆောရီးပဲကွာ…ခုနကဖေကြီးနဲနဲလောသွားတယ်၊အင်္ကျီနဲ့စကတ်လေးကိုလောပြီးချွတ်လိုက်မိတယ်၊ ဖေကသမီးကိုကျောင်းဝတ်စုံကလေးတန်းလန်းနဲ့လိုးကြည့်ချင်တာ၊အေးလေ…အခုအဝတ်မရှိတော့လဲပိုပြီးအဆင်ပြေတာပေါ့ကွာ” “ဟင်..ဖေကြီးစကားတွေကလဲ ဘာကြီးမှန်းလဲမသိဘူး၊ ရှက်စရာကြီး” “ခလေးရယ်..ခုမှဘာရှက်စရာရှိတော့လို့လဲ၊ လူတွေချစ်ကြရင်ဒီလိုပဲပြောကြတာပဲဟာ..ဖေလဲသမီးကိုချစ်တောမလို့လေ..အာ့ကြောင့်လိုးမယ်လို့ပြောတာ၊ “ “သွား…မီမသိဘူး..” အခုကိုယ်လုံးတီးလေးဖြစ်နေတဲ့မီကတကိုယ်လုံးရဲ့ဖူးပွင့်နေတဲ့အလှအပကိုအစွမ်းကုန်လှစ်ဟပြနေသလိုပဲ။ပေါင်ကြားတြိဂံနယ်မြေလေးကမီ့စောက်ဖုတ်လေး..၊ နှုတ်ခမ်းသားကွဲကြောင်းလေးတွေစိစိရိရိပိတ်နေတာကသူ့အမ၊ သမီးကြီးမေအတိုင်းပဲ။ဒါပေမယ့်နဲနဲကွဲပြားတာကတော့ဆီးခုံမို့မို့လေးကအမွေးအုံကလေးကသူ့အမထက်စာရင်နဲနဲပိုမဲပြီးထူတယ်။ ဦးသန့်ဇင်ကစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုဟပြီး မီ့ရဲ့စောက်ခေါင်းလေးကိုဖြဲကြည့်လိုက်တယ်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေကပန်းသွေးရောင်စိုလို့..။စောစောကစကတ်အောက်မှာတုန်းကအရောင်အဆင်းနဲ့တကွပြတ်ပြတ်သားသားမမြင်ခဲ့ရဘူး။ အခုတော့ကြည့်စမ်း၊ လှလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်လေးနှယ်..။ဦးသန့်ဇင်စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူး၊ မီ့စောက်ဖုတ်လေးဆီနှာခေါင်းနှစ်ပြီးနမ်းလိုက်ပြန်ပြီ၊ ပြီးတော့ထပ်ပြီးဘာဂျာကိုင်ပစ်လိုက်တယ်။လျှာကိုလိမ်းလှည့်ပြီးတော့စောက်ခေါင်းထဲတဇတ်ဇတ်ထိုးသွင်းတယ်၊ တခါစောက်စိဖူးကလေးကိုလဲအထက်အောက်ဆန်ပြီးလျက်ပေးလိုက်နဲ့တလှည့်စီလုပ်ပေးနေတော့မီတစ်ယောက်ဆတ်ဆတ်လူးနေရပြီ။ “အိုးးဖေဖေ.. ဖေ..မိး စပကိုလျက်ပေးတာတအားကောင်းတာပဲ။ အို..ဝါးးးအိး..ကျွတ်ကျွတ်..လျက်ရုံလျက်ပါဖေရဲ့၊လက်ကြီးနဲ့မနှိုက်ပါနဲ့..မီနာလို့ပါ…သ..သမီးရော ဖေကြီးဟာကိုကြည့်လို့ရမလားဟင်..” “မီးလေးကကြည့်ချင်လို့လား! ရတယ်..ဖေကြီးပြပေးမယ်၊ လန့်တော့မသွားနဲ့ဦးနော်..” ဦးသန့်ဇင်က ထရပ်လိုက်ပြီးသူ့အဝတ်အစားအားလုံးကိုအမြန်ပဲချွတ်ချလိုက်တယ်။သူကအမြဲတမ်းလိုလိုခန္ဓာကိုယ်ကျန်းမာရေးအတွက်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ထားတော့ ခန္ဓာကိုယ်က […]

အပျိုစင်တို.ရဲ့ ချစ်သင်ခန်းစာ အပိုင်း(9) အဖေနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရဲ့အင်းစက်စာပေဖြစ်သည်။ “သမီးကသိချင်လို့လား! သိတော့ကောဘာရမှာလဲ..” “ဟုတ်တယ်ဖေဖေ..သမီးသိချင်တယ်၊ သမီးလဲမမမေလိုဖြစ်ချင်တယ်။ မမကိုကြည့်ရတာသိပ်ပျော်နေပုံပဲ” မီကအသံလေးတုန်တုန်နဲ့ပြန်ဖြေပြီးတဲ့နောက်၊ ပြူတင်းပေါက်ဘက်ကိုဆတ်ကနဲလှည့်သွားတယ်။သူမအသက်ရှုတွေအရမ်းမြန်နေတယ်၊ ရင်စေ့အင်္ကျီကြပ်ကြပ်လေးအောက်ကရုန်းထွက်နေတဲ့ရွှေရင်အစုံက၊သိသိသာသာကြီးခုန်လို့နိမ့်ချည်မြင့်ချည်လှုပ်ရှားနေတာလေ။ “ဖေကြီးက..မမမေရဲ့နို့တွေကိုကိုင်တယ်၊ နှိပ်ပေးတယ်လေ၊ သမီးကရောဖေကြီးကိုပေးကိုင်ရဲလို့လား..” မီကသူ့ဖခင်ဘက်ကိုအရင်လှည့်ကြည့်လာတယ်။ ပြီးတော့မှသူမရဲ့လက်က စတီယာရင်းကိုကိုင်ထားတဲအဖေ့ဘယ်လက်ကိုဆွဲယူလိုက်ပြီးသူမရဲ့အပျိုနို့ရင်အုံလေးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ဦးသန့်ဇင်ကမီ့ကိုတစ်ချက်လှည့်ရှိုးလိုက်တယ်။ သူ့ဘောင်းဘီအောက်ကအသားချောင်းကြီးကအခုမာပြီးထောင်လာနေတယ်။ အခုသူတို့ကားတွေအရမ်းကြပ်ပိတ်နေတဲ့လမ်းဆုံကြီးတစ်ခုနားမှာပိတ်မိနေတယ်။ပိတ်တာမှလုံးဝကိုညပ်နေတာ၊ ကားတန်းကတော်တော်နဲ့ရွေ့မဲ့ပုံမပေါ်ဘူး။ “ကိုင်ကြည့်လေ..ဖေကြီး၊ သမီးနို့ကမမမေဟာကိုယှဉ်နိုင်ရဲ့လားလို့…” ဦးသန့်ဇင်လက်ကအင်္ကျီအပြင်ဘက်ကနေ၊ သူ့သမီးလတ်ရဲ့မီရဲ့နို့အုံလေးပေါ်မှာလှည့်ပတ်ရွေ့လျားနေတယ်။ ပြီးတော့သာသာလေးညှစ်ပေးလိုက်တော့…၊ “အိုးးး ရှီးး….ဖေ…ကြီးးးး….ဖြေးဖြေးနော်..မီ..နာလို့..အိုးးး နို့သီးလေးတွေကိုပါညှစ်နေတာလားဖေကြီးရယ်….ဝိုးးးး ကြယ်သီးတွေမဖြုတ်နဲ့လေ၊ ဟိုမှာ ဘေးကားတွေမြင်ကုန်လိမ့်မယ်..” “ဘယ်လိုလဲ..ရင်တွေခုန်နေပြီလားမီလေး” “အင်းပေါ့လို့…ဒါနဲ့..ဖေကြီးက မမမေကိုဘာတွေထပ်လုပ်သေးလဲလို့…” “ဖေက မမမေရဲ့ဟိုနေရာကိုလဲကိုင်သေးတယ်လေ” “ဖေကြီးပြောတဲ့ဟိုနေရာဆိုတာ၊ အခုဒီနေရာကိုပြောတာလား”မီကရင်အုံပေါ်မှာရှိနေတဲ့သူ့အဖေရဲ့လက်ကိုကိုင်လို့ိုအောက်ဘက်ကိုဆွဲချလာပြီးသူမရဲ့စမူဆာတောင်ပို့လေးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ “သမီးက ဖေကြီးကိုကိုင်ကြည့်စေချင်လို့လား” ဦးသန့်ဇင်ကမေးသာမေးနေတာ၊ လက်ကတော့သူ့သမီးစောက်ပတ်အုံလေးပေါ်ပွတ်နေပြီ။ “ဖေကြီးကလဲ..အခုပဲကိုင်နေပြီမဟုတ်လား၊ အိုးးးးးးဖေကြီး…ဖေ..အဲ့ဒီနေရာကိုမပွတ်နဲ့လေ…” အခုဦးသန့်ဇင်လက်ကမီ့ရဲ့ပင်တီလေးထဲလျှိုဝင်ပြီးသူ့သမီးစောက်စိလေးကိုဆွနေပြီလေ။မီ့မှာငြိမ်ငြိမ်ထိုင်နေလို့မရတော့၊ ဆတ်ဆတ်လူးနေပြီ။ ကိယ်ကိုဘယ်ညာတွန့်လိမ်လို့၊စောက်စိကိုတဇတ်ဇတ်ပွတ်ဆွနေတဲ့အဖေ့ရဲ့လက်ပေါ်ကိုသူမရဲ့လက်ကလေးနဲ့တင်းတင်းအုပ်ကိုင်လို့ထားတယ်။ “ဘယ်နေရာကိုမပွတ်ရမှာလဲ၊ ဖေမသိဘူး” ပြောရင်းသူ့လက်တွေကပိုပြီးသွက်သွက်မြန်မြန်လှုပ်ရှားလာတယ်။ မီးပွိုင့်လွှတ်လို့ကားတွေကစရွေ့လာပြီ။ မကြာခင်မှာပဲအိမ်ပြန်ရောက်တော့မှာ။ဒါပေမယ့်ဦးသန့်ဇင်စိတ်ထဲမှာရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာကြာတယ်လို့ခံစားရတယ်။ “ဖေဖေ..သ..သ..သမီးအစိလေးကိုမဆွပါနဲ့ဖေကြီးရယ်..၊ […]